Anecdote's over de van Berkels.

Nou echte dijenkletsers komen nog niet zo bij me op, wel wat aparte dingen:

OMA: een heel lief mens, en zoals mijn moeder zei een ‘dondersteen’; stond gekke bekken te trekken achter de rug van opa als hij de kinderen op hun donder gaf. Zelf heb ik daar ook een staaltje van mee gemaakt, in de periode dat ik niet meer naar de kerk wilde, maar nog wel moest. Mijn gewoonte was om de gulden voor de collecte bij het Leger des Heils op het Havik in de brievenbus te gooien en dan om de hoek bij Oma met koek en koffie de kerktijd door te brenden. Ze had dat donders goed in de gaten, hield haar mond dicht, maar wat ze wel deed was tegen mijn moeder klagen dat ze me nooit zag. Kreeg ik weer op mijn lazer. Dat was haar lol. Achteraf vind ik het geweldig. Jammer dat ze daar in Nijmegen zo verpietert is met die DraculaDirectrice.

Gek dat je je nog van die onbenullige details herinnert; zoals de theeblaren van Tante Ans. Ik weet dat mijn vader vertelde dat Tante Ans altijd haar theepot op een bepaalde plek uitschudde – als ik mij goed herinner met je rug tegen het raam en dan links in het perk – en dat de planten het daar zo bijzonder goed deden. Dat is me altijd bijgebleven. Ik woon nu 13 jaar in dit huis en bij de koop was een ouderwetse gele klimroos inbegrepen. Die begon te kwijnen en op een gegeven moment kwam Tante Ans lang met haar theepot. Dus alle zakjes erbij en meteen de risee van Baarn. Mijn gezin wist toen zeker dat er iets mis was. Maar de roos bloeit nu weer als nooit tevoren. Bedankt Tante! In overleg met mij heeft Tante Ans een prijs uitgeloofd voor de nicht/neef die weet wat voor planten daar stonden. Rozen en hortensia’s, daar zijn jullie helaas te laat mee, want die heb ik al ingezonden. De prijs moet voor 10 mei in Engeland afgehaald worden, want Tante Ans is wel goed, maar niet gek. Nou heb ik een halftamme merel, die is wel gek en die sleept mijn zakjes door de hele tuin, in een roos kan je niet nestelen, doen de kleintjes zich pijn aan de doorntjes.

Mij eerste biertje: die kreeg ik in Blerick van oom Pierre en het was een oudbruine; ik logeerde daar als klein mannetje (6-8??) en kon niet slapen. Nou daarna ging het prima. In Blerick ook mijn eerste frustatie opgelopen bij de blinde sigarenman op de hoek. De sigaretten voor oom of tante ????? betaalde ik met een biljet van 2,50 en hij dacht dat het een 1 guldenbiljet was; moest ik wachten tot er een andere klant kwam. Ik was diep verontwaardigd dat ik niet vertrouwd werd.

Die flat in Blerick zou ik nog herkennen geloof ik. Ik ging vaak logeren en ook vaak met ongetrouwde ooms en tantes mee een dagje uit, vooral aan de Kortbeekkant. Ik begrijp nu dat ik een levend voorbehoedmiddel was. Dat is mooi, kan ik later altijd zeggen dat ik een zinvol leven hebt gehad.

Dreun/dreunen: waar komt dat vandaan en wordt het nog gebruikt?

En wie weet er wat van onze grootvader, wat deed hij in Amerika??

Boudewijn